André Klukhuhn; een naam als een klok
Hij schrijft lijvige boeken. Niet één boek
van hem is gesneden koek.
Hij is een chemicus
en kent de formidabele scheikundige formules.
Hij is geen halve Duitser
en geen halve Jood.
Zijn rare naam klinkt als die nare klok
in de Symphonie phantastique van Hector Berlioz.
Hij weet heel veel over de wetenschap en het denken
van anderen (Wittgenstein, Feyerabend en Fichte).
Wie zijn boeken leest kruipt stil in een hoek
en raakt vroeg of laat in een vreemde lus.
Hendrik Carette