Over Paris-Robeke

Het koersbeest in de hel van het Franse noorden

met die oude Vlaamse oorden 

                                                                                             voor Willie Verhegghe

Het valt en vloekt, bezweert de wielergoden 

en demarreert. Het slikt en snuift, het hijgt 

en maakt een plas of urineert.

En vanaf Compiègne glijdt het over de wegen 

tot op de Pevelenberg of staakt de strijd in Hem.  

Het klimt haastig over een bareel aan een 

verlaten verroeste spoorlijn, komt te laat

voorbij Arenberg of bij die bocht aan De Boom. 

Het stampt en schakelt, raakt danig bevuild 

en huilt als een kind dat vecht tegen de wind, 

het stof, de regen op die harde helse keienstenen. 

Het wint geen koers en is geen prijsbeest.

Het is het knokige koersbeest dat blijft jagen

op het glas van mijn breed panoramisch scherm 

en dat elk jaar weer die zondag domineert

alsof ik daar sta en staar vanop een berm.    

Hendrik Carette 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *