Levensgedicht

Mijn vier vermommingen

 

Zesenzestig jaar geleden, toen ik al zes jaar was

op de dag van mijn eerste communie

droeg ik een fraai matrozenpakje.

 

Als achttienjarige adolescent en jonge Dietser

droeg ik een groen uniformhemd

met daarop een oranje das.

 

Later droeg ik tijdens de zomerse tuinfeesten

een donkerblauwe burgerlijke blazer zonder embleem

maar met een dubbele rij dof glanzende knopen.

 

Nu draag ik graag een oudmodisch tweed jasje

gemaakt uit Schotse ruwe Shetlandwol

vermomd als arme aristocraat en literaat.

 

Hendrik Carette

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *