Sonnet over Robert Walser
Hij stierf in Herisau op een kitscherige Kerstdag
in een driedelig pak met een vilthoed.
In zijn jeugd schreef hij welhaast dag na dag
vanuit een innerlijke gloed.
Hij sliep meestal in een koude mansarde of alkoof.
Velen in wereldsteden als Wenen en Praag
zoals Kafka en Max Brod lazen graag
zijn vertelsels gedrenkt in een oud geloof.
De jaren vergleden traag in de trechter van de tijd
maar een halve eeuw
later na zijn betere jaren in Bern en Berlijn
viel hij dood op de sneeuw
als een hongerlijder na een eetfestijn
of een boer op de sneeuwklokjes van zijn meid.
Hendrik Carette