Maand: juni 2025

Sonnet over Robert Walser

Hij stierf in Herisau op een kitscherige Kerstdag
in een driedelig pak met een vilthoed.
In zijn jeugd schreef hij welhaast dag na dag
vanuit een innerlijke gloed.

Hij sliep meestal in een koude mansarde of alkoof.
Velen in wereldsteden als Wenen en Praag
zoals Kafka en Max Brod lazen graag
zijn vertelsels gedrenkt in een oud geloof.

De jaren vergleden traag in de trechter van de tijd
maar een halve eeuw
later na zijn betere jaren in Bern en Berlijn

viel hij dood op de sneeuw
als een hongerlijder na een eetfestijn
of een boer op de sneeuwklokjes van zijn meid.

Hendrik Carette

Maris Bayar, de groothertogin, leeft nog na al die glorieuze dagen en bevroren jaren

Haar debuut viel als een zonneregen boven ’t Steen.

Zij leeft nog en ligt al jaren onder een paardendeken
op haar bed als na een lange sneeuwstorm.

Zij troont op een berg van smarten of op een berg
van eenzaamheid en latente lankmoedigheid.

Alleen een prinsesje, haar bleke dochter Iris,
bestijgt die Berg om haar op zondag te bezoeken.

Maris was altijd al zwaar beladen met balladen,
mispels en camelia-bloemen als Japanse rozen.

In haar glorieperiode at zij het liefst oosterse gerechten
en soms een zilveren lepeltje met glanzende kaviaar.

Overgoten met roze champagne terwijl haar gewaden
bleven ruisen als de branding aan een maanzieke zee.

Hendrik Carette